Kalabalık bir şehrin, yalnız ve en derin çığlığıydı.
Derinden sevip haykıramamak
Ansızın gelivermiştin kapıma
Nerden başlamalıydım yazmaya
Neresini karartmalıydım duygularımın
Ve nerden başlamalıydım ölmeye ...ölelim mi demişti ?
Kaybolmuşluğun içinde kaderin yeniden yansıması mıydı...
İçimde coşan kasırga sukutu tercih ediyor
Saatler ilerledikçe caddeler sessizliğe bürünüyordu ...
Ölelim mi demişti?
Anıların anaforu ruhumu bulandırıyor
Tabiata can veren güneşin hiç bir rengi bende bulunmuyor
Hep senle mi başlıyacaktı bu şiirler ve benlemi bitecekti bu acılar
Gökyüzü karamsardı ve yalnızlığına bürünmüştü
Peki ya yağmuru dinleyen mi var ?
Herşey bir yana ..Sahiden tanışıyormuyduk .