Sen benim ne ilkbahar ne de sonbahar aşkımsın.
Sen yüreğimin derinliklerinde ki sevdamsın.
Seni düşününce kopan feryat var içimde
Fısıldayan rüzgar seni bana getiriyor.
Sen ise başka diyarlarda başka bir insanım diyorsun.
Hayat bazen istediğimiz gibi gelişmiyor.
Düşün bir kere
Bir acı yaşadım diye mutluluğumu elimden almak istiyorsun.
Yani sensiz bir dünyayı bana hediye ediyorsun.
Ama bu hediye bana ölümden daha acı geldi.
Ama sen ölmek isteyen bir insana bile hayat vermekten çekinmeyensin.
Şimdi bir uçurumun kenarında seni bekliyorum.
Elini uzatmazsan,
Bensiz bir hayatıda ben sana armağan ediceğim..!
{s:012}
Özge
05.08.2007 / 04:03
Sevgili Çiçek,
Şiirde bir serzeniş, hatta kahır var. İşler yolunda giderken dünya toz pembe, azıcık raydan çıkınca hiç bir suç yok bende diyoruz ve bence yanlış yapıyoruz. Empati ve özeleştiri yok ne yazık ki. Böyle oluncada sonuç negatif oluyor doğal olarak. Gönülden kutlyorum. Selam ve sevgilerimle.
Özge
05.08.2007 / 04:03