NEBİYE MEKTUP
Daha az gelir oldun hanemize, ülkemize, gönlümüze,
Küstün mü demek istiyorum, dilim varmıyor sormaya,
Mağaraya döndü yüreklerimiz, ihtiyacımız var nuruna,
Cebrail'i de al gel, ses ver ya Muhammed! sönmüş kalbimize.
Yangın yeri her taraf, ahlak, haya kalmamış insanlarda,
Emin insanı mumla arar olduk, hırs bürümüş kalpleri,
Kâbe gibi yıkanmak gerek arınmak için, zemzem suyuyla,
İbrahim'i de al gel, su ver ya Muhammed! solmuş gülümüze.
Kuran'ı yerinden anlamamız lazım, tıpkı ilk dönemdeki gibi,
Sözlerini yeniden dinlememiz lazım, tıpkı sahabiler gibi,
Kalbimizi yeniden açmamız lazım gökten inen melek gibi,
Ali'yi de al gel, ilim ver ya Muhammed! yitip gitmiş aklımıza.
Adalet olmalıydı mutlaka, güçlü veya zayıf tüm insanlar için,
Fakir kalmamalıydı yeryüzünde, bunca zengin varken,
Yetimler ezilmemeliydi, öksüzün kalbi kırılmamalıydı,
Ömer'i de al gel, adalet ver Ya Muhammed! şaşmış terazimize.
