(BUZDAN HEYKEL)
bütün kış yaşlı ağacın yapraklarına saklandım.
göçebe kuşları misafir ettim dalların arasında.
buzdan heykel yaptım öptüm dudaklarından.
gizli aşkımı bıraktım mazinin tozlu raflarında.
yorgun ve avare düşlerimden iyice uzaklaştım.
buz soğuğu ellerimle dokunuyorum hayallerine.
hem yazı hem baharı mevsimleri sana bıraktım.
yine severim diye bakmıyorum duvardaki resmine.
içinde saklandığım çatık kaşlı gecelere alıştım.
varlığın ızdırap yokluğun ise ölümün ta kendisi.
aç kalan duygularımı mahkum ettim sensizliğe.
yalnızlığı seçtiğimde kaybettim artık hevesimi.
bekleme sakın yıpranmış hayatımdan bir eser.
serseri bakışlarımın içinde kaybolup gidiyorsun.
geçmişime sünger çektim dertlerim bin beter.
son nefesimde bile sen hala içimi yakıyorsun.
söz remzi ÇALI YOL