KONUŞABİLSEK
Konuşmaktan aciz gibi
Dilim susuyor bilmem bıkkınlık mı?
Yoksa derin bir yalnızlık duygusu mu?
Hıçkırıklar hep boğazımda yutkunamadım
Alamadım nefesim tutuldu
Konuşamadım anlatamadım sevgimi
Sesiz ligim ilgisizlim bekleyişim nedir bu
Korkuyorum kendi sessizliğim den
Sende ki tavırlar huzursuz ediyor beni
Bir anlam çıkıyor bundan birimiz gidiyoruz
Aramız da aşılması uçurumlar açılıyor
Her gün bir adım daha uzaklaşıyoruz
Anladım ki biz bu evde ayrı yaşıyoruz
Sen bir köşede yalnız ben bir köşede yalnız ağlıyoruz
Bu suskunluğun sonu ayrılık
Bir de konuşabilsek sanki konuşmaktan aciz gibi
YA DA KONUŞMAKTAN KORMASAYDIK
bilgisayarım
20.11.2008 / 20:07
ah sevgili billur ahh bir konuşabilseydiniz değil mi açık açık karşılıklı çok güzel bir anlatım harika bir şiir emeğine yüreğine sağlık en içten sevgiler{s:015}{s:027}{s:030}{s:029}{s:026}{s:015} Düzenleme:20.11.2008 / 21:54
#1
ayşe
20.11.2008 / 20:13
konuşmak dertleşmek tek çözümdür
derdini anlata bilmek tüm sorunları çözer
sevgi ile kal konuşarak kal
{s:026}
bilgisayarım
20.11.2008 / 20:07
Düzenleme:20.11.2008 / 21:54
ayşe
20.11.2008 / 20:13