Şiir Defteri / Sizin Köşeniz / ÖZGÜRLÜK GÜNEŞİ

ÖZGÜRLÜK GÜNEŞİ

Yazan: bengi_nur
12.04.2009 / 13:07

1213 kez görüntülendi
2 yorum yapıldı

Takip et @sdefteri

Yazardan en yeniler

Dün gece rüyamda yine Açmayan çiçekler dünyasındaydım Hiç açmayan hiç gülmeyen Sadece ayakta durmaya çalışan Çiçeklerin dünyasındaydım Orada ne meyve vardı ağaçlarda Sadece kuru ağaçlar yeşil dallarıyla hayatta Ne bir insan görebilidm gülen Ne de bir melek Gördüğüm tek şey vardı hiç açmayan binlerce çiçek Sonra bir çocuk gördüm ağlayan Beyaz kanatlı güvercini izliyordu Güvercin huzursuz bir kalbin rengindeki Gökyüzünde kanat süzüyordu Çocuk yanlızca bakıyordu Ne gülüyor ne ağlıyordu Yanına gittim Çiçeklerin neden açmadığını sordum Ve çocuktan şu cevabı aldım Eskiden bütün çiçekler açardı Bütün çocuklar gülerdi Melekler etrafımızdan ayrılmazdı Gökyüzü mavi, güneş bütün güzelliğiyle oradaydı Ve bir an durdu, gökyüzünde parıldıyan güneşe baktı Bahsettiği güneş ordaydı bütün güzelliğiyle yine Peki ama ,dedim işte bahsettiğin güneş orda Hayır, dedi o benm bahsettiğim güneş deil Benim bahsettiğim güneş Özgürlük güneşi Mutluluk huzur güneşi Benim güneşim varken dünyada ölümden başka dert olmazdı Kimse yurdundan sevdiğinden ayrılmazdı Yanlızca bir damla gözyaşı dökülürdü Ölenlerin ardından gözlerden Bilirdi insanlar kim olduğunu nerede doğduğunu Yaşamın nedenini Ve işte o zaman açardı bütün çiçekler Ama şimdi o güneş parlamıyor Bize öyle gözüküyor ama o benim güneşim deil Herkes bunu biliyor o uçan güvercinde Bu güzel ağaçlarda Bütün evren bunu biliyor Kimse gülmüyor ama ağlayamıyorda Çünkü biliyorlar bir sonsuzluğun içindeler Ve bu yüzden Sadece o yalancı güneşe inanarak ayakta duruyorlar İşte bu hayat veren çiçeklerde bunu biliyorlar

ayşe

12.04.2009 / 20:22

insanların gülmeye ne çok ihtiyacı var gerçek gülmeye saygılarımla

bilgisayarım

12.04.2009 / 22:56

çok çok anlamlı mükemmel bir şiirdi kutlarım sizi sevgilerimle {s:015}{s:027}{s:030}{s:029}

En Çok Okunanlar

Yeni Üyeler

Sefa
İxkan
Romeo
birkalembiradam
Teemo

Kapat/(ESC)

Rastgele Şiir