Karanlıklar çöküyordu kalplere bir zaman
Yıldızlar ışık arıyordu
Akrepler,yılanlar çoğalmıştı
Gözler görmüyor,kulaklar duymuyordu
Güneş ısıtmıyordu gönülleri
Bir intibah bekliyordu sanki kainat
Ve düştü sessizce bir tohum toprağa
Damla damla yağdı melekler
Evet beklenen O idi
Artık kainatın bir gülü vardı
Nice kervanlar geçecekti üstünden
Gonca olmadan yaprakları dökülecekti
Ama açacaktı birgün
Açacak ve tüm kervanlar koklayacaktı onu
Gece yakamozlar kıskanacak
Gündüz güneş doğmaya utanacaktı
Evet beklenen O idi
Artık gonca değildi
Açmıştı gülleri
Ve saçılmıştı tohumları etrafa
Kainat bir bahçe oluyordu artık
Her taraf gül kokacaktı
Her şey ona bakıp
İlahi kudrete şahitlik edecekti
Sevgi ummanlarına dalacaklardı
Evet beklenen O idi
O da her gül gibi solacaktı birgün
Güvercinler gibi yukarılara uçup gidecekti
Ama geride binlerce çiçek bırakacaktı
Ve her çiçekte binlerce tohum
Sonunda O da göçüp gitti birgün
Şimdi açmıyor güller
Dikenler sardı etrafı
Nerede o gül
Nerede o çiçekler
Nerede o tohumlar
Ve yine açacak o gül
Yüreğimizdeki tohumlarla
Can bulacak her kıtada
Her gönülde
Beklenen O idi
Ve O olacak her kıtada
Her gönülde
{s:026}
ayşe
21.03.2008 / 10:29
O YAŞIYOR MEDİNEDE YAŞATIYOR TÜM DÜNYADA
ÖYLE GÜZELKİ GÜLLERİ SARIYOR KOKUSU
ELEMİ DERYAYI DÖKÜLEN TOHUMLARI
SAM YELLERİ İLE DAĞILMIŞ YEŞERTİYOR BAHÇELERİ
GÖNÜL GİLİNİZ DAİM OLSUN ÇOK GÜZEL DİZELER {s:026}{s:026}{s:015}
ayşe
21.03.2008 / 10:29