Biz iki kafadar
Dağ başında bir köy evinde
Mum ışığında kitap okur
Şiir yazar şarkı söyleriz
Bazı akşamlar pencereden
İzlerken gökyüzünü
İçimiz ürperir
Sonsuz evrendeki küçüklüğümüzden korkar
Bir toz bulutunun bile bizden büyük olduğunu düşünürüz
Ve on dakika sonra
Mum ışığının romantikliği geçince
Tüm küçüklüğümüzü unutup
Belki de hiç göremeyeceğimiz yıllara ait
Düşler kurarız.