Çocukken kızardım ya istediğimi almadığında anne
Hani hep ağlardım da sonra dayanamaz gelip
Hatalı olan sen olmadığın halde özür diler, öpüp koklar, biraz da nazımı çeker,
Sonra da barışırdık.
Şimdi yine ağlıyorum anne
Ama kimse senin yaptığını yapmıyo
Ağlatan hatasını anlamıyo
Bırak nazımı çekmeyi yüreğimi yangınlara atıyo
Niye büyüttün beni anne
Niye hep o küçük kızın olmama izin vermedin
Şimdi içim kan ağlıyo anne bunu da durdursana
Gelip sevsen, nazımı çeksen, öpüp koklayıp durdursan o ateşi
Yapabilir misin bunu
İçimdeki boşluğu doldurabilir misin anne
Ben doldurmaya çalışıyorum ama hep bir yerlerde bir eksik kalıyo anne
Beni çıkarsan ne olur bu kuyudan
O eski küçücük ellerimi tutsan
Gözlerimin içine baksan
Beni yine sen büyütsen ne olur anne
Ama yapamazsın değil mi
Niye büyüdüm ki sanki
Eskiden hep büyümek isterdim sanki büyümeyecekmişim gibi gelirdi
Büyüdüm de ne oldu sanki geriye gitmek için
Can atıyorum şimdi
Anne sen hep derdin ya ben küçükken
Büyüyünce de küçülmek istersin diye
Niye seni dinlemedim ki sanki
Oysa ne kadar da haklıymışsın her zaman ki gibi..
romantikprens
15.03.2012 / 02:34
ah çocukluğumuz kim hasret değilki, büyüdükçe kirlendi hayat , çok anlamlı dizelerdi yüreğinize sağlık
#1
angel373
15.03.2012 / 19:14
evet büyüdükçe kirlendi hayat ne de güzel söylediniz. büyüdükçe dertlerde sizinle birlikte artar derlerdi de inanmazdım ne de doğruymuş. eskiye hasretim büyümek istemiyorum ama imkansız işte.. teşekkür ederim beğendiğinize sevindim :)
romantikprens
15.03.2012 / 02:34
angel373
15.03.2012 / 19:14