Sevdiği misket mavisi avucunda
Bir kelebeğin seferi kadar uzun
Giden masumları beklemek kadar kısa
Ve ay batmadan karanlığın denizine
Tırnakları kir dolu bir çocuktan
kazanılmış; ıslanmış mavi misket ağlamaktan
Küçülen sevdikleri uzaktan parıltılı
Kaygan semadaki yıldızlar kadar dilek
İhanetin ödülü kadar yalnız
Ve gün aymadan ahşap pencereden
Gözleri yaş, yüreği sevda dolu çocuktan
kaçacaklar; kanamış mavi misket ağlamaktan
Mustafa Atay