Sırtlanmış bir mana çiçeği
Özlemi koynunda,
bahar kokusunu...
Götürüyor işte, öylece
Acımadan...
Gerideyse biri,
Özlemi koynunda
Acı masal...
Belki direnmek istemişti,
Dilenmeden...
Kaskatı çelikten,
Bir gardiyana...
Neyin muhafazasıydı bu?
Ne istemişti sahi,
Gün geceden,
Bir akşamüstü,
Görev tesliminden başka?
Ne istemişti sahi?
ateş sudan
Giden kalandan...
İlla bir şey isteyecekse,
İstediği gibi
şiirin manadan,
bebeğin memeden,
balığın sudan...
Peki,
Neyin nesidir bu vardiya?
Eşitlikçi mi,
adaletli mi?
Hangisi hükmedecek?
Varlığınla yokluğuna...
Peki,
Her şeyin sonunda;
İnsan,
Kendine rahmet okuyabilir mi
Ama,
bana ölüm gerekli!
Hakikat,
İnsana görünmemektir!
Her şeyin zıttı var,
Yaşamdır,
Hakikatin zıttı...
Yalan varlığı
Hakiki yokluğa değişmem...
Peki,
Neye yarar;
Hakikat olmadan,
Filozofların özlü sözleri?
Görüntün olmadan,
Gözlerim?
Beklenen olmadan,
Şairlerin şiirleri?
Gören ben miyim,
Gözlerim mi?
Bensem,
Göze ne hacet!
Gözlerimse,
Bana ne hicret!
Peki ya,
Nereye kaybolur kalem,
Kağıda söz verip!
Nereye sığar;
Şiirlerin,
Bir çift göze özlemi... Düzenleme: 19.05.2020 / 22:57