Şiir Defteri

Kendime rahmet

Yazan: Yusufsincarr
13.05.2020 / 23:34
484 kez görüntülendi
0 yorum yapıldı
Sırtlanmış bir mana çiçeği Özlemi koynunda, bahar kokusunu... Götürüyor işte, öylece Acımadan... Gerideyse biri, Özlemi koynunda Acı masal... Belki direnmek istemişti, Dilenmeden... Kaskatı çelikten, Bir gardiyana... Neyin muhafazasıydı bu? Ne istemişti sahi, Gün geceden, Bir akşamüstü, Görev tesliminden başka? Ne istemişti sahi? ateş sudan Giden kalandan... İlla bir şey isteyecekse, İstediği gibi şiirin manadan, bebeğin memeden, balığın sudan... Peki, Neyin nesidir bu vardiya? Eşitlikçi mi, adaletli mi? Hangisi hükmedecek? Varlığınla yokluğuna... Peki, Her şeyin sonunda; İnsan, Kendine rahmet okuyabilir mi Ama, bana ölüm gerekli! Hakikat, İnsana görünmemektir! Her şeyin zıttı var, Yaşamdır, Hakikatin zıttı... Yalan varlığı Hakiki yokluğa değişmem... Peki, Neye yarar; Hakikat olmadan, Filozofların özlü sözleri? Görüntün olmadan, Gözlerim? Beklenen olmadan, Şairlerin şiirleri? Gören ben miyim, Gözlerim mi? Bensem, Göze ne hacet! Gözlerimse, Bana ne hicret! Peki ya, Nereye kaybolur kalem, Kağıda söz verip! Nereye sığar; Şiirlerin, Bir çift göze özlemi...
Düzenleme: 19.05.2020 / 22:57
Kapat/(ESC)
Yorum Düzenleme

Yeni Üyeler

  • Pirinctanesi
  • Mefail
  • turgaykurtulus
  • Celal
  • umsena
Kapat/(ESC)
Tavsiye
Adınız:
Sizin eposta adresiniz:
Alıcının eposta adresi:
Mesajınız:
Doğrulama Kodu:
captcha refresh
Kapat/(ESC)
İletişim
Adınız:
Eposta adresiniz:
Mesajınız:
Doğrulama Kodu:
captcha refresh
Kapat/(ESC)
Rastgele Şiir