Hazan mevsiminde bahar getiren
Yürek yangınına can suyu veren
Sevgisiyle coğrafyamı fetheden
Sevgilinin tarihini okusam .
Bakışıyla aklımı firar eden
Gülüşüyle dillerimi lal eden
Düşlerimi ,vuslatla işgal eden
Sevgilinin kollarında uyusam
Şafakları hazzıyla erteleyen
Saçlarımı sinesinde beleyen
Koyun gibi kuzusuna meleyen
Sevgilinin sürüsüne kaydolsam
Acıyı kederi tarumar eden
Hasretleri busesiyle bitiren
Sevgisiyle cana huzur getiren
Sevgilinin yollarında yorulsam
Otağımın kapısında bekleyen
Yüreğime yüreğini ekleyen
Sen efendi ,bense kölenim diyen
Sevgilinin kraliçesi olsam .
MELAHAT ÇETİNKAYA
