Yiten Leylim
Hani bir davası vardır ya güneşin
Her sabah arşa,
İpeksi parmaklarını dokundurur ya çiçeğin, çimenin..
Nergisin, çiğdemin, tırmanışına böceğin..
İrili ufaklı matemleri yıkar ya hani,
Leyladan, zifirinin tam yüreğinden akar ya
Üzerime bir tutam iyileşim..
El değmezi kan akar ya
Kanamıştır o dem yüreğim,
Yasemin kırılmıştır, su incinmiştir
Fincan düşmüş,
Çay ölmüştür artık balkon dibindiğinde.
İnsan bir gün fazla umuttan yorgun düşebilir,
Leylada aya karşı hislemişse bir gece insan
Akşamlarını zehreder kendine o şehrin,
Uykusuzluğunu içer artık
Ve her gece artık, gecede yiten bir leylim..
(ersintunç)