Yalnızlık sırtımda ağır bir yük,
beni ezer ,geçer hiç acımaz.
gözlerde hep bir yaş var.
sabredeceğim gün doğana kadar.
Yağmur yıkar, analar ağlar .
ama geceler hep sükût içindedir .
kendi başıma hiç kimseyi beklerim ,
gecenin en karanlık noktasında tek sabreden benim.
Açsın ,susadın ,üşüyorsun,
etrafında bir sürü insan var ,
derdini anlatamıyorsun ,
herkes sana bakıp kalbini kırıyor.
Tepede ay var kasvetli hava.
sokak tenha ve karanlık,
korkuyorum karanlıktan ,yalnızlıktan ,
sabredeceğim gün doğana kadar.