Şiir Defteri / Sizin Köşeniz / Vav Makamında

I. ELİF'TEN VAV'A ? AŞKIN DOĞUŞU Ten savunur kendini anılar takvimiyle, Tarihimizin tozlu sayfalarının yerini tutmaz pürüzsüz okyanuslar bile. İç denizinde kalmalı ilk aşkın rafı, ilk aşkın lafı, ilk aşkın gafı. Kalp çok sevmişti, akıl üzmüştü sadece. Sargısız kırıklarımız vardı o vakit, sahil kumları gibi un ufak, ama ne çabuk tenimize yapışıyorlardı. Bakir gördüğün o kumsala, hakir bir adımla pişmanlığımız dokunurdu. Keşkelerimize sevdalanırdık, ilelebet eyvahlarımızla. II. AYRILIŞ ? NEFSİN ÇATLAMASI Vav makamı sözleri tutmak uzatır ellerimizi birbirine. Bitiş değiliz dünyada kalbini al gel, bu bizim muhakememizdi. Kaybolan sesin istediği nedir Kayıp bir düş değil mi ki yosunlar, kime lime lime parçalanır, kime sarılır? Bulunca sen de onun yanına gel, istemsizce dalga dalga sahilde. Başka kim olabilir böyle tükenişi tutkuyla kucaklayan? III. FENÂ ? YOKLUĞUN KIVRIMI Güneş yüzünde bir Vav makamı, baktıkça arzu edilen... Ama ölmesek keşke. Adı konulmamış bir aşkla sevebilir misin beni? Doğarken de batarken de dönüp durur taze sabahlar eşiğinde bir sevda. Biz yine bir Vav makamı, zikirlerinde dönüp duran sözlerle yürüyoruz. Haklısın, bu yüzden anlamıyorsun. Sessizlikle öldürme, ne olur. Ay yüzünde bir Vav makamı, baktıkça, gerçekleşen. IV. BEKÂ ? ERMEK VE BÜTÜNLÜK Yüzünde harman yeri Temmuz, hasatları kanlı, terli taneler. Mükellefiyeti Vav damlacıklarıdır. Bir tohum sana mı soracak yeşerirken, kaybolan hasat mevsimini bana mı soracaklar? Bilmez çağlayan dereler belki de onlar bile benim özlemimin yön olduğunu hiç bilemeyecekler. Biz olduğumuz gibi, aynı pencereden baktığımız yollar patikaysa da ben yürürüm. Sen asfaltı meşru kıldın mı, kestirmeden? Hayır, benden önce sevdiğin nergisleri takip ediyoruz. Bu yoldan çok yolcu geçti, ama ben ömrümü, ömrünün en güzel yerine koymak derdindeydim. Vav makamında uzan gönlüme; istemsiz cana damar, su gelmediği vakit kuruyan o yerde de vadedilen ölümün kavşak tutan arsızlığı da bugünümde sen olup keser yolumu. V. SON SÖZ ? BİRLİK VE ZAMANIN ÖTESİ Buna isyanda bu güllerim, ama yarınların vukusunda da sırr-ı vahdette temaşa eder vücudum. Vav makamında sen, sen, sen, sen, sen, uzanır gider yalnız sen. Sana sormadan kaybettiğim kendimi unuttum gibi, boşlukla değilim artık. Sen sıkarken kurşunları hiçliğin zirvesine, unutmak istediğin düne karşı, ben bizli dünler biriktiriyorum. Sensiz kalamam, anla. Ama benden çok fazla seveceksen, bana yine, yeniden, her zaman gülebilirsin. Gülüşün, Vav makamı eşiğinde. Tcpassenger_ierdoğan 20.10.2025 / Ankara

Vav Makamında

En Çok Okunanlar

Yeni Üyeler