Aşkı, aynaya benzetmiştim bir şiirimde,
sonra yırtıp atmıştım, kendimce...
Inanmamıştım, varlığına,
belkide?
Ya da korkmuştum, ona bakmaktan,
sebepsizce...
Aynaya baktığında,
Şu andaki görüntünü, değil,
geçmiştekini görürsün,
ama aslında nasıl görüneceğine bakarsın.
Aşkta, öyledir işte,
şimdiki halinde baktıkca,
geçmişi görürsün,
halbuki geleceği ararsın onda.
Aşk, insanın gözlemcisi olduğu
bir ayna, değildir sadece
Yaşaması gerektiği bir geçmiştir
Şimdiki zamanın geleceğinde...