hayallere dalmak varken beraber
neden bu veda güzel yüzlüm
birbirimizi yaşatmak varken
neden bu ölüm güzel gözlüm
biliyorsun sevmem vedalari
duşunemezdim sensiz akşamları
şimdi ne sen varsın nede
hayaller
sadece 70liğim vede senden birkaç anı
unutamam ben sende unutama o anı
hissedemiyorum artık damarlarımda akan kanı
ellerimde bir parça nasır bide kamıştan kalemim kaldi
o gece verdiğimiz sözler kurduğumuz hayaller
gönül köşkümün şöminesinde alev aldı
geriye bir parça ışık kağıdımi aydınlatan
birde yaşanmışlıkların külü kaldı
o ışık ki sevgilim yanlizca bu satırları yazana kadardı
şimdi yine karanliktayim belkide saçlarım ağardı