Ölümlerin en kötüsü
YALNIZLIK!
Aslında bağıra bağıra ben geliyorum der.
Kafanı bir kaldırırsın
Şşşşşşş!
Kimsecikler yok.
İşte o zaman anlarsın
Ecellerin en kötüsünün geldiğini
Sokağa bir çıkarsın
Güneş ışınları tenini buram buram yakarken aklındadır o
İnsanlar yanından geçer
Onlarcası yüzlercesi binlercesi...
Yere bakarak yürürken kötü bir his kaplar içini
Eeee şimdi?
Kafanı tekrardan kaldırdığında
Kalabalıkta yalnız kalmışsındır.
İşte o zaman anlarsın ölümlerin en beterini
Beraberken kalınmış yalnızlık.