Kız kulesi çok yaslıydı bugün ağlıyordu
Denizdeki müebbet nöbeti bitmeyecek biliyordu
Kucağını açtığı her çifte sordu ,
‘’Var mı bana bir eş bu yalnızlık çok yordu’’
Önce hisara sordu ; ‘’senin var mı bir eşin?’’
‘’Yok’’ dedi hisar buruk bir sesle…
Sanki haykırdı bunu , titreyen bir nefesle
Sonra güldü ve dedi ‘’sabırsız olma bekle’’
Sonra , Galata Kulesine sordu aynı soruyu
O da kuleydi elbet anlardı derdinden
‘’yok’’ dedi Galata , benim de yok bir eşim ,
İnan sonu gelmez , bu yalnız bekleyişin
Daha sonra aynı soruyu Topkapı’ya yöneltti
Biraz heyecan vardı , belki cevap evetti
Topkapı da yok dedi , yalnızım hep buruktur içim
‘’Saray olmak zor’’ dedi yapamıyorum seçim
Daha sonra Boğaza sordu aynı soruyu
Boğaz biraz düşündü…
‘’belki’’dedi belki olabilirdi eşim
Bu iki toprağı bağlamak olmasaydı işim…
Kız Kulesi vazgeçti artık …
Anladı ki sorular hep hayırla kalmakta
Yoktu bir şeyin eşi bu mübarek toprakta
Varsa yoksa tek eşi denizdi bu hayatta….
ayşe
19.06.2010 / 15:27
çok güzel anlatmışsınız kız külesini ve yalnızlığı
kutlarım saygılarımla
#1
zelihaertas
02.07.2010 / 13:11
gerçekten de güzel iş çıkarmışsın .düz yazıyıda süpersin herhalde
{s:027}
ayşe
19.06.2010 / 15:27
zelihaertas
02.07.2010 / 13:11