Hat safhaya dayanmış
dili paslı sözlerin,
Boğazı kurumuş dillerin,
Söyledikleri kadar maksatsız
Şimdi şiirler!
Artık bir tınlamayla açılırken fesleğenler,
Havada azgın bir yağmura
hazırlık yapar içimde ,
Ve kırklara karışır ameller.
Ve gölgem;
Bir adamın ömūr törpüsü olur.
İçim gıcırdar!
Ve
İçimi döktūğüm girdaplarda
Kızıl saçlı bir kız çocuğu gezinir.
Her hayal bir suikast
girişimine koyulur ansızın ve
Cepherlerine vurur zifiriliğìn...
Zifirilik demişken ;
Kömūr dolusu vagonlar geçer bazen ūzerimden
Içlerini döke döke...
Karanlıkları yangınlarda yakmak için gider
Gider de;
Her darbeye tahammūlū olmazki bir kalbin
Olunmaz ki her daim kefareti altında sukûnetin...