Her gün gökyüzüne güvercinler uçururdum,
Şiirler kanardı parmaklarım,
yüreğimden küller savrulurdu dört bir yana
uzakta bir yerde
umudu dürterken görürdüm
düşlerine iki büklüm oturmuş
en hüzünlü şiirlerin şairini
yazgım,
ah kara yazgım,
ağlatırdı omzuma konmuş bir kelebeği
derin bir ah ederek asırlık sevdama
yoksun işte,
içime akar kanayan yaramdan özlemin,
sensizliğim istilasıdır AŞK'ın
Biliyorum döneceksin bir gün
ellerinde krizantem,
sende bilirsin ki krizantem sadakattir...
bir gün anlayacaksın sende
sevdanın en iyi barınak olduğunu
bekliyorum döneceksin,
ve yeniden
sil baştan yaşayacaksın sevdayı...
Melike Melis
