Anadolu çocuklarıyız...
Tandırda pişmiş ekmeğimiz
Güneşin şarkısına, mavi bulutların eşliği
Yeşil çadırların, esmer asmaların çocuklarıyız
Kuşamlı giysilerimiz, lüks evimiz yok bizim
Her gün harçlık veren bir babamızda yok bizim
Yüreğimize taht vurmuş bir sevdamız var bizim
Bal kokan kerpiçten evlerimiz, yıllarca giyipte,
Eskittiğimiz elbiselerimiz var bizim
Anadolu çocuklarıyız
Yeşilliğin aşından, buğdayın taşından ekmeğimiz
Kırık, ufuk sevincimiz, bitmeyen sevgimiz var bizim
Bilyeden, aşıktan geçmez ceplerimiz
Geçen ömürden kalan neşemiz
Anadolu çocuklarıyız
Şehirli biri geldi mi? Utanmaktan kaçardık köşelere
Bakardık şehirlinin kaşına, gözüne...
Birde kendimize bakar, bir daha utanırdık
Anadolu çocuklarıyız
Kapkara yüzlü çocuklarız, içimizde kopan sevincimiz var bizim
Güzel kokan ağzımız yok bizim belki...
Süslü sözlerimiz, konuşkan lisanımız yok belki...
İçimizde kokan senelerin, acıya yoğrulmuş ukdesi
Süspüş ettiğimiz, kabuktan dökülmüş ellerimiz
Anadolu çocuklarıyız
Üst üste dizilmiş kaleden evlerimiz
İçinde geçer ömürlü kederlerimiz
Her lisana kucak açan dilimiz
Süsden uzak, yaşayan tenleriz biz Düzenleme: 28.06.2018 / 22:22