Yine o büyük dönemeçlerin birindeyim,
Ne güneş ne ay,
Mum ışığı bile tutulmuş,
Müthiş bir koyu karanlığın ardında zayıflıyor,
Muamma bir gelecek,
Ailesizlik, yalnızlık ve öfke,
Telefonlarda sesler kötü,
Kötü değilse de sahte, yalancı,
Ülkem de benim gibi,
Çeşit çeşit oyunlar dönüyor,
Kocaman ekranlarda politikacıları,
Hayretle gördüğüm ya da göremediğim,
Hesaplarını...
İntihara sürüklenmiş insanların ruh hallerini anlıyorum,
Ve hayatın gerçekleri ile yüzleşenlerin perişanlığını biliyorum,
Elbet sorunlardan kaçacak,
Bir parça ip, bir kutu ilacı çözüm atfedecek değilim,
Zira ben gerçeklerle çok önceleri yüzleştim,
Ve her defasında dövüştüm,
Dövüştükçe bilendim ve kaderin bana biçtiklerini değiştirdim,
Geç de olsa hayır alametlerini gördüm,
Ve şükrettim,
Karanlıkta dururken şu an,
Tüm belirsizliklere rağmen,
Işığı görmüyorum ama ne tarafta biliyorum,
Ve tek yapmam gerekenin,
Cesaret göstermek,
Sabretmek,
Ve vesveselere kurban gitmemek olduğunu biliyorum,
Ben gönül rahatlığı ile o dönemeçten geçeceğim,
Ve ülkem de geçecek
İnanıyorum.