Gecenin içine yürüdü akşam
Boş sokaklardaki ayak sesleri
Yavaş yavaş uzaklaştı.
Yudum yudum örtüyordu üzerimi gece
Gözkapaklarım kadar
Ağır ve yorgun
İnsafsızca, sessizce
Bir kar tanesi kadar ufak
Ve bir gökyüzü kadar erişilmez.
Belli ki
Karanlığın acısında
Yalnızlık tükenmiyor.
Doğan Ülkekul