BEN RABİA!
Hani bir dilek söylenmezmi!
O dilek de kudreti güçlü Malik ül Mülk'ün
Dergahinde kabul olur
Ya istediğinden de daha hayırlı
daha iyisi olur.
Ben Rabia!
Ben Rabia!
Elleri Arşa açılmış
Yöneldigim Tur dağıdır...
Yürümüşüm...
Uçmuşum...
On iki yüzyıllık menzili
Bir saniyede geçmişim...
Ben Rabia
Nefsime kıymışım
Hiç kimseye kıyamadığım
Gülden
Kuşdan
Dikenden
Engebeden
Azizimin izlerini takip etmışim...
Yüzüm gülse
Kalbim aglayarak durmuşum
Çıplak ayak yürüyerek
Mele toprağın sırtını
zedelemişim...
Ismini gece gündüz dilimde
Ezberlemişim...
Elimde ne bolsa
Yalnız Onun yoluna bahş etmişim.
Ben Rabia
En son nüfuzu düşerek,
Azizin kendisinden başkasının
kullugunda durmayan
Mal mülk nesi var dünyanı
tek kuruşa vurmayan
Gündüzlerne zikir eyleyip
Gecelerne: "O - AŞK" diye samrayan
Temizlikden,
Dilekden,
İhlas-Güvenden
gayrı mezhep bilmeyen
Sevgilisinin Aşkından kör olarak
Ferdevs cenneti görmeyen
Rabia ben
başkasına el açmayan.
Ellerini
Kalbini uludan açarak,
Ruhunu uçurarak
Gece yarımdan geçtiğinde
hani bir iyi dilek söylenmezmi
ana O Dilek . . . .
Ben Rabia.
Suray BABANIYAZOVA,
(Türkmenistan). Düzenleme: 19.12.2021 / 15:35