Duygular inişle ve çıkışlar yaşarken ,ta zeminden tavana susmak lazım anlaşılmazlık kavramını ortadan kaldırmak için.
Kabuğuna çekilmek gerek diyemem ama hayat soyutlaştırır seni ve kendisinin belirlediği bir limanda buluverirsin kendini
Hiç bilmiyorsundur oysa, yabancıdır buralar bu insanlar ve insancıklar
Göz gezdirirsin, ucundan bakarsın kimse benzemez sana
Ve usul usul ,usulca ,usulünce sen benzersin onlara.
Susmak gerek diyorum, delicesine parçalanmak içten içe,
Sonra atıvermek hayatı elinin tersiyle ,uçurumun en ücra köşesine ,ta dibine
Sonra yeni başlangıçlar,yeni insan suretleri
Ve benzemeni bekleyen binbir renkli maskeleri...
rapoet
05.06.2008 / 23:38
Gönlün geniş daha güzel yazabilirdin fikrimce.
Adabın güzel kendine güveniyorsun ki umursamıyorsun yapıyı :)
rapoet
05.06.2008 / 23:38
ayşe
06.06.2008 / 00:48