Yirmi yaşına gelmeden
Toprağı işleyip karşılığını bulamadı
Yüreğinde toprağa olan umud Güz gibi savruldu
Daha Sevdiğinin Eli eline degmeden
içinde toprak öldü
Benim kardeşim çiftçi toprağın emekcisi
Gönlümün tacı yurdumun dağların bekçisi
İki gözüm daha sevdiğinin eli eline değmeden Fidandi onu kırdılar. Düşüncelerini hapse koydular
Sen üzülme dost onlara inat duvarları dövme
Bir umuttur yaşamak bu ülkede sevin ona gayrı
Sırrını sırsıza verme görse gözün sen onu görme sabret kardeşim daha sevdiğin eline degmedi eli
Ben dedim sabret sen sabrettin onlar geldi üstüne
Bize dedin dışarda da rahat yoktu içerde de yok
Bahar aradık mutluluk istedik unut bile görüldü cok
Ne sevdiğinde el kaldı ne biz de kol
Yirmi yaşında olduk ceset
İrfan kökten