Benim gözlerine duyamadığım
Sözlerini her gün aradığım
Saçlarının her teline özümden.bağlandığım
Kokusunda mes olduğum yar
Nerdesin sen neredesin
Sen canımsın canıma canansın
Düşüme rüyasın bahtımsın
Yoldaşım dosttum o
Sular üstünde köprüsün
Beni koruyup kollayan bal
Nerdesin sen nerdesin
Bir tohum gibi düştün bağrıma
Dört mevsim her daim
Çiçekler doydu toprağa suya
Sen hasrete doymadın
Beni akıl edip gelmedin görmedin
Bu vucudun ucunda vucudu solduransin
Ne yapsan etsen
yüz yıl gelmesen
Aramıza Duvar üstüne duvar örsen
Toprağı açıp içine beni koysan
Seni kalbimden alamazsın yar
İrfan kökten