Üzülme gayrı
Üzülme gayrı bu şehir bu köy bu toz
Alır başını yamaçlardan dolana dolana
Üs?üme üstume gelir
Sen alıp başını bu rüyadan gidersin
Ben yağmurla kar arasında dolar taşarım
Kim ne derse desin isterse dövsün
Isterse nergisleri papatyalari yonsun
Bedenimi taştan taşa vursun
Senden başkasına bakarsam allah canımı alsın
Ben artık uslanmış kızıl ırmağım
Amasyada Ağzıma ısırgan sürülse
Sabrımı koydum imanı göğsüne
Sivasta kollarım.düşse iki yana
Yeminle Samsunda Mahpuslardan uzağım
İrfan kökten
