Ters işler
Bahar gelip her yitirilen yıl gibi gelincikler açar umudu hep yürekte var
Köz üstünde demlenen çay kadar lezzetli olarak
Ama hayat umutla beklediğiniz
hayaleri yıkıp
Hiç beklemediğimiz bir depremi
seli Körena virüsünü tebelleş ediyor işte
Çırpınıyoruz kanadı kırık kuş gibi sevdikleriniz
Bir bir dökülürken tabutlara
Ve dokunmadan onlar toprağa vermek
En ağır yara acıyor beynimizde..
Ve bir rüzgarın ucunda giden uçurtma gibi ömrümüz
Takıldığı yerde bitiyor
Yaşamanın kıymetini ölmeden bilmeli
Insan çocuk çocuk eş dost çevre ile mutlu olur
Kin nefret dil din mezhep araya girmemeli
Ve paylaşmalı sevgiyi ekmeği tuzu suyu
Eli titremeden
Sunmalı
Mavi deniz gibi
Bu yazilanlar eli titreyenler için ters isler
Ama yazılanlar hep beyaz sayfada dilek istek arzu ümit olarak kaliyor
Bu yazılanlar
dünya hayatında olmasada
Ümitsizlik ölmektir
Biz Ölmedik ki
Ümitleri kaybetmeyelim
El ele kardeşce
Omuz omuza verince
yaşamayı başarırız bu yüz yıl
İrfan kökten
