Onarılmayaz Yara
Serzenişte bulunma bana
Ben hep gel dedim sana
El alem gibi kem gözle bakma
Kırılır kalp düzelmez sana
Çenesini açtı kurudu bağrım
Bir uğursuz kula oyuncağım
Rüzgardan rüzgara savrulup
yeşermez gönül ocağında kırıldı kalp
Masum bir sevda bu dedim
Isırgan otu bal diye yedim
Bir gülüşüne neler neler vermezdim
O Anlamadı Somurttu soldurdu düşleri
Ona güvenip Açtım ruhumu
Şimdi çırıl çıplak kaldım
Onu beni örtecek sandım
Güvenilmez birine kandım
Bu aşk vedasında San ki hata bende
Gül dikeni sevmese de mecbur birlikte
Ben sana katlanmak zorunda degilim dediği gun
Kırıldı kalp düzelmez kızıl kıyamete
İrfan kökten