NE ÇOK GÜNAHIM VARMIŞ
bazan daralır insan atası gelir kendini sahile
uzaklaşmak ister dertten gamdan yalandan,
yanar içinde yaşamadığı aşk sevda
bağrında fırtına kopar tirer ahlar puhlar
çiğeri yanar ruhu nu alev alev ateş sarar
parmak arasında yanan siğaraya bakar
aslında o an gözleri tutamadığı eli arar
gülümse be gülüm bu hayat bize göre değil
ne umduk ne bulduk toprak ile haşır neşir olduk
üstümüz başımız çamur hep aç kaldık
kurdu kirpiğimizde göz yaşı
biz hiç çocukluk yaşamadık hep büyüktük
ne zaman futbol oynamak istesek ayakabıyı yırtma dediler
ne zaman kara tahtaya yazmaya kalksak tebeşiri kırma dediler
ne zaman uçurtma yapsak iş var dediler,
bu şehirde ne zaman bir kıza baksak günah dediler,
ne çok günahım varmış
sonunda tebessüm ettirdiler
İrfan KÖKTEN