sana olan tutkum
Gökyüzü gibi berrak ve temiz
Ağaçlar gibi meyve vermiş şiir
Yar değil de keskin bıçak olmuş
Sen gül diyorsun dost
Yüreğim de gülecek yer mi kaldı
Nur topu gibi zehir akıt mış dil Matem elbisesi giymiş aşk
Kefenlenmiş sözlerim
Sen hala konuş diyorsun
Konuşacak dil mi kaldı
Ömrüm dağlar gibi delik deşik
Kalp aşktan bıçak yemiş
Turnalar da uçmaz başı kesik
Sen bana bak diyorsun
Sana bakacak baş mi kaldı
İrfan kökten