azrail girdi eve
Belki ki alacak emaneti
Ne gerek var son söze
Sustum Canımdan oldum
sen gülmeye bile gelmedin
Evim ocağın bahtsız
Gönlümüz kaldı taçsız
Yüreğimi derin yaktınız
güneşi görmedi perdemiz
Bir meçhul yazıldı adımız
Zindanlar oldu evimiz
Kurşuna dizildi emeğimiz
Cüzdan fakir boyun garip
Elimden tutmaya gelmedin
İrfan kökten
