onurlu ve saygı içinde
annemize bacımıza karımıza sôvdürmeden yaşamak istiyoruz derken
Henüz köyde şehirde
daha Kardeşliğin bôlüşmenin filizleri büyümeden
Göklerdeki kuşlara dağlardaki geyiklere
denizde balığa bahçede marula hasret
Birer birer köyde şehirde
her gün tek tek alınıp
Saygi onur bôlüşmek
Bir kaç zengin daha rahat yaşasın diye
Hapse atılır
Demir parmaklıklar soğuk
Duvarları hüzün ve nem kokusu
Dışardan görünmez içerden
Disariya selam verilmez
Yürekler umut taşır
bahar duvarlar arasında mevsimi şaşırır
Günler aylar yıllar
Tavana kadar eziyet doludur
Ne bir kuş sesi ne bir kedi
Ne bir dost eli
Onurlu saygılı bölüşerek yaşamak isterken
Yürege Keskin bir bıçak deydi
Ve Bu duvarlar
Bu aralar
Umutsuz bir dünya evi
kefensiz ölenlerin
İrfan kökten