İnsan sevmenin sırrına ermeli
Bir cana bir el hep deymeli
Bir insan sevip Sevilmez ise
O insan dünyada neye yarar
İnsan oğlu insan ağaca bakmalı
Yeşili koruyup betonu yürekten atmalı
Kitap olup şifa gibi çocuklara akmalı
Yoksa Solan çiçekte insan geleceği nasıl arar
Ruhu kibar olan gelsin muhabbet etmeye
Dili zehir olan gitsin gitsin def olup kıyamete
Bize seven gerek sevilen gerek
Çiçek gibi donanmış aşk bahçesinde
İrfan kökten