Şiir Defteri

Büyüyünce

Yazan: Ferudun
22.01.2009 / 20:21
1105 kez görüntülendi
3 yorum yapıldı
Önce bir çocuk gülümseyişiydi yüzümdeki iz Sonraları hep ağlar oldum Yaşayamaz oldum sevgisiz Çocukken sevilirde insan Büyüyünce neden sevilmez? Elleri büyüdü diyemi? Düşünceleri değişti diyemi? Oysa çocuğum ben yine Onun kadar yalın Onun kadar sade Hep aynı gözle bakıyorum dünyaya Hep aynı heyecanla Her yeni güne taptaze açıyorum gözlerimi Sonrası hep soru işaretleri

zevk-61


22.01.2009 / 20:25
çocukluk saf anların görünümüdür yanaşan çoktur ama büyüklük kendini tanımışlıktır artık çıkar zamanı değilmi ne acıdırki dünya menfaat dünyası...

Ferudun


22.01.2009 / 20:50
evet bir manada düşündüklerime tercüman olmuşsunuz

Ferudun


22.01.2009 / 20:53
ama ben yinede çocuk olmayı, çocukça düşünebilmeyi becerenlerden olmayı yeğlerim
Kapat/(ESC)
Yorum Düzenleme

Yeni Üyeler

  • VEJETARYEN1978
  • Serdar150
  • yunuskivanc
  • Adıyaman
  • Şiirlik

Bağlı Üyeler

  • 01usta08:35
Kapat/(ESC)
Tavsiye
Adınız:
Sizin eposta adresiniz:
Alıcının eposta adresi:
Mesajınız:
Doğrulama Kodu:
captcha refresh
Kapat/(ESC)
İletişim
Adınız:
Eposta adresiniz:
Mesajınız:
Doğrulama Kodu:
captcha refresh
Kapat/(ESC)
Rastgele Şiir