Babam öldüğünde
Babam öldüğünde herkesten saklanmıştı.
Kaplanmıştı buğulu sadelikle.
Sessiz iniltiyle paklanmıştı bedeni.
Odaklanmıştı belirsizliğe.
Babam öldüğünde unutmuştu zamanı,
Ben ona ömür çalmakla uğraşırken, gece de günduzden çalmaktaydı.
O yıl Şubat'ta 29 olacaktı.
Herşey lehineyken o saklamıştı savaşını.
Kapalı kapılar ardında sessizce oturmuştum o gün,
Sessizliğim öyle yankılıydı ki
Kimse işitmemişti.
Babam öldüğünde
Bana baba demişti oğlum.