Aklım başımda değildi,
Sende kalmıştı.
Yoktu artık manalar,
Her cümle her kelime,
Sendin artık.
Manasız bu ruh
Seninle mana bulmuştu.
Şimdilerde senin yoksunluğunda,
Mana diye bir kavram kalmamıştı aklım için.
Sahi aklım nerelerdeydi?
Beni bana düşman yapan sende miydi?
Sen zaten benden neyi kabul ederdin ki?
Benden gelecek toza bile tahamülün yokken
Aklım niye sendeydi?
Belki de aşk dedikleri buydu,
Seni sana rağmen sevmekti...