Şiir Defteri

DOKTOR -1

Yazan: Birturkbilgesi
02.09.2019 / 05:36
949 kez görüntülendi
0 yorum yapıldı
Ellerimde yarasın, göğsümde yara Yine de diyemiyorum işte Herşey buraya kadar, Sevdam gün batımlarına Saklanır gider ağlayan bir hırsız gibi Haksızlık olarak görür insanlığa Gül bahçesinde gezinmeyi, O yüzden binlerce kere karşılaşsa da Bir gün içinde seninle Seni seviyorum, diyemez Kalır ağaçta bir yaprak gibi, Güneş doğmuyor gözlerime Gözyaşlarıma değmeden önce Uyku girmiyor gözlerime Gözyaşlarıma girmeden önce, Merhaba, diyen ellerinle Merhaba, diyen gözlerinle Merhaba, diyen dudaklarınla Arama ayırılık giriyor, Sokakta yatan şu çocuk, kimin çocuğu Sokakta yatan şu kadın, kimin çocuğu Sokakta yatan şu adam, kimin çocuğu Sokakta yatan şu genç, kimin çocuğu Kimin olursa olsun, o benim yurtdaşım O benim insanım, o vatanımın yurdumun insanı O, insanlığın insanı İki gözü, bir ağzı, iki kulağı Bir beyni, bir yüreği var Ve sımsıcak bir yuvayı okşamak isteyen elleri, Ne zaman seni görsem Ne zaman bana doğru gelsen Ne zaman elim eline değse İnsanlık kopup geliyor çukurlaşmış gözleriyle Onun elini değil benim elimi tut, diyor Onunla gitme, benimle gel, diyor Göstererek sağ elinin ikinci parmağıyla Karanlık, ıssız, korkunç uçurumlardaki ahlaksız, onursuz Yarınlarını, beden var, sevda yok, gövde var, beyin yok, Yol ayrımındaki doktor gibiyim Mutluluk senin kollarında Ancak mutsuzluk orada Beni çağırıyor Seni seviyorum, diyemiyorum hiçbir zaman Ne zaman 'Se' desem Sevgi sözcüğü can çekişiyor kollarımda, İşte böyle Sorun yenilmekte değil Sorun, yense de, bükse de bileğini Ahlaksızlığın, onursuzluğun, mantıksızlığın Bencilliğin, sorumsuzluğun, bilgisizliğin elini öpmekte, Yarınlar Beni bekliyor Sensiz İnsanca yaşamak kolay değil Gördüğün gibi Kollarımda ağır hasta Dünya, ya, ya, ya Ya, Uyuyamıyorum, nar tanesi tutsaklıklardayım sensizlikle Heryan kilim gibi dokunmuş sensizlik En başta ben, sensizlik Sensizlikten başka hiçbir şeye ulaşamıyorum Kendim için yaşamaya kalktığımda, Gözlerimin akları seni arayan martılar Gözbebeklerim mayınlara basmak üzere olan çocuklar Dünya savaşları bitiyor da Ayrılık savaşları bitmiyor Üç öğün sensizliğe tutsağım, ayrılığın toplama kampında, Mektupları okuyan var, gözlerimi okuyan yok Senliliğe sansür var, sensizliğe sansür yok Takmışlar süngüleri tüfeklere, ışığı yenen Bilmezler yüreğim göğsüme girmiş süngüdür, Öğrendim ki demokratlık, çağdaşlık, aydınlık, laiklik Uygarlık, ayrılığa bir hayvan gibi boyun eğmekmiş Sensizliğe boyun eğmeyi öğrenmek için okutulmuşum bunca yıl Ondan aldatıyorlar insanlar birbirlerini Artık öğretmenlerimi, demokrasiyi, aydın olmayı Çağdaşlığı, laikliği, uygarlığı hiç sevmiyorum Ben sensizliği değil demokrasi, uygarlık, çağdaşlık içinde Ben senliliği seçiyorum, gerici, yobaz, çağdışı bir biçimde, Ve diyorum ki ayrılık, boşanma insanca birşey değildir O sevdalar ki başımızda kavak yelleri gibi eserken Sonra ayaklarımıza bir yılan olup dolanan Ağlamak hiç de gereksiz değil, Sensizlik keskin bir kılıcın ağzında yalınayak Yürümek gibi birşey Ne sen anlıyorsun bunu, ne bilimler Ne insanlar, ne devlet, Çokşey öğrendik buğdaydan Kumdan Kitabımız oldular bize Anladık ki sevginin en güzeli Ölümcül durumlarda ortaya çıkar Ölüm yoksa sevda da yoktur, Bilsem ki döneceksin Dönmeyeceğini bilsem de Ayak izlerini sileceğim Hiç dönmeyeceğim Ağlamak Ve yangınlarda yürümek Gereksiz değil Gözlerinin bensizlik renginde, Odandaki saat durmuş, hep yalan söylüyor Öfkeyi dağıtmıyor dağlar, ovalar Sevdanın da içine etmiş insanlar İnsanın sevesi değil gidesi geliyor Durmuş bir saat gibi dudakların Günde iki kezin dışında hep yalan söylüyor, Doktor gibiyim yaraları saran Benim yaralarımı kim saracak Yağmur bulutları gibi gözlerim Yüzünden aşağı yağasım geliyor, Yol ayrımında doktor gibiyim Bir yanda sen, bir yanda insanlık Ne yana gitsem yalandan başka birşey yok, Kibritçi kız varmış eskiden Şimdi kundakçı kız olmuş Gönülleri ateşe verip kaçan, Gözyaşlarım buluşuyor seninle Ben buluşamıyorum Yarınlar bugünlerden kara Ruhun da yüzün gibi güzel olsaydı Herşey aydınlanırdı inan, Sen seversin, eller alır Adam gibi de olsa yanmaz yüreğin Genelde insanlık düşmanı, toplum düşmanı İtin biridir Bilgide, onurda, ahlakta değil Bilgisizlikte, onursuzlukta, ahlaksızlıkta birincidir Öyle ki güzel bir hayvandan başka şey değildir Ellerine hoşluğu alıp, ellerine boşluğu veren, Geceleri ağlarım mum gibi Gündüzlerden başka silen olmaz gözlerimi İnsanlığın öldüğü yeri Tanrı olup diriltesim gelir Seni alıp götüren duyarsız elleri, gülleri Kış olup kurutasım gelir, Savaşlar yıkım diye sevilmez Ayrılık yıkım değil mi Faşizm insanlıkdışılık diye sevilmez Sensizlik faşizm değil mi Pişmiş aşa su katılmaz Pişmiş aşa su katanları Çöllere süresim gelir Yol ayrımında doktor gibiyim Yıldızları silkeleyip düşüresim gelir. (2001) Necdet Gürçiftçi İnternette yayınladığı zaman: 1.9.19/15.33
Kapat/(ESC)
Yorum Düzenleme

Yeni Üyeler

  • ademtok
  • mimu
  • kartanesimKar
  • Ebuelfiya
  • Efeefe
Kapat/(ESC)
Tavsiye
Adınız:
Sizin eposta adresiniz:
Alıcının eposta adresi:
Mesajınız:
Doğrulama Kodu:
captcha refresh
Kapat/(ESC)
İletişim
Adınız:
Eposta adresiniz:
Mesajınız:
Doğrulama Kodu:
captcha refresh
Kapat/(ESC)
Rastgele Şiir