Şiir Defteri

Ve Sahnede Mazimiz

Yazan: BeratUyanık
24.02.2014 / 03:17
1367 kez görüntülendi
0 yorum yapıldı
İncecik dudakların Zambak beyazlığında tenin Lotus çiçeği tohumunda tadın Kokun Kokun ki betimsiz Yalnızlıklarımız Ki sevişirdi aralıksız Tenin en kuvvetli uyuşturucu Gözlerin en kıvrak uçlu mızrak Bir martı muhtaçlığında Süzülüyordun iliklerime kadar Bıkmadan usanmadan doyururdum Gölgemi yetim bırakmadığım gibi Ki en karanlık gecelerde bile Geçtiğim yollarda bizi fısıldayan izler Baloncuk basan köpükler Karışmış senden bana Şimdilerde o görkemli şatomuz Diz çökmüş sis yağmuruna Çevreleyen tüm çiçekler baygın Yatak odamız rutubetli Tavandan buharlaşan gözyaşlarım sızıyor Yokluğun, ki bakışmak gibi bir ölüyle Uzanmak toprak altına Karışmak emilerek, hissederek Soğukluğu, ki ölümsüz bir acı Sızlatıyor tümümü Seni arar gibi Sensiz kabul etmiyor Toprak bile beni Berat UYANIK (Terkedeni Terketme Manifestosu)
Kapat/(ESC)
Yorum Düzenleme

Yeni Üyeler

  • VEJETARYEN1978
  • Serdar150
  • yunuskivanc
  • Adıyaman
  • Şiirlik
Kapat/(ESC)
Tavsiye
Adınız:
Sizin eposta adresiniz:
Alıcının eposta adresi:
Mesajınız:
Doğrulama Kodu:
captcha refresh
Kapat/(ESC)
İletişim
Adınız:
Eposta adresiniz:
Mesajınız:
Doğrulama Kodu:
captcha refresh
Kapat/(ESC)
Rastgele Şiir