Şiir Defteri / Sizin Köşeniz / Ayakları fosforlu yolcu

Yazardan en yeniler

Ey hayat duy bu sesimi.. harcanır mı ömür böylesine Söyle Saçılır mı ömür öylesine Gafil avlanan bir sabah karanlık cesedin yanında gafil ağlaşıyor Safi bir yaşam yaşamların gölgesinden Aralarından ışık bile sızmıyor Ey heyhat komple gurur musun tenin elmas Ya bir gün param yeterse Alır atarım serveti gözümü kırpmadan Bana içi lazım elmas Ey yaşam Sürülür mü tarla gibi Yorulur terli alınlar duyuyorsan rüzgarın sesini o benimdir Hey ayakları fosforlu yolcu Yürü parlamaz ki izi Elimde var bir iki bir iki üç eder bilki Başın girmez dibe Ayakların çıkmaz göğe tepetaklak olsan bile en fazla çakılırsın yere Ey unutulmuş sulardaki yorgun kayıkçı küreklerin ağrımaz mı vurulmuş bir balık gibi olta ağzında Ölmeden durulmaz mı Sen gözlerde firar parıltı Son ışığın ne zamandı uyuyakalmışım uyanıncada kalmışım Gözlerim açılmaz mı Sen iki kere mayalanmış hamur gibi Daha bir maya tutar mısın Bozulmaz mısın vaktin geçince Günü gelince yorulmaz mısın Ey evlat katili düşlerim Hissetmez misin hançerleri Acımaz mısın acımaz mı Akan kan durmaz mı Nihayetine erdirilen dünler katılır mı bugüne katsak fazlalaşır mıyız çıkarsak azalır mıyız Sev gözleri kör hayatı tutta gir koluna Eksikte fazlada mahçup olmaz mı Sür arabanı sende arabacı Güzel yollardan gidelim Uzun olsun hemde uzatalım Acelem yok acelem yok benim Özlem,gittikçe uzaklaştığın kent Sesin çıkar mı hevesin çıkar mı ulaşılamayandır Terli gözlerimde sen çabalar Şimdilerde rengine kefen çalar Beyaz değil kırmızı yıkamamışlar

Ayakları fosforlu yolcu

Yazardan en yeniler

En Çok Okunanlar

Yeni Üyeler