Şiir Defteri

Kutu Kutu Pense / Artem NOYAN

Yazan: Artem
13.06.2016 / 09:37
1220 kez görüntülendi
0 yorum yapıldı
...derken çocukluğumu yaşar oldum Masum bebe çabukluğuyla... Sıra arkadaşımın ısrarlarını saymazsak Ali Baba diye birine hiç inanmadım Çiftliği, hayvanları da hep muallaktı ya Var mıydı, bilmiyorum. Ama o, her hayvanı sırası gelince Aslına uygun seslendirmeyi ihmal etmezdi: Ali Baba olur, onu izlerdim. Ötsün diye içeriye aldığımı iddia ettiğim minik kuş Gerçekte hiç olmadı. Niyet komşunun kızıydı, Kuş bahanesi oldu. Portakalı soydum, Ama yalan diyemem; Başucuma koymadım da Götürüp pazarda sattım kasa kasa... Ve kutu kutu pense, Civata, tornavida, kontrol kalemi, Bıçak, kesgi derken Hiç çocuk olamayışıma ve hep çocuk kalışıma seviniyorum; ve yaşadığım tezatlara, ve sarı vosvosa, İ.E.T.T. otobüslerine ve taksi dolmuşlara, vapurlara Sevgilim İstanbul oluşuna...
Düzenleme: 13.06.2016 / 09:38
Kapat/(ESC)
Yorum Düzenleme

Yeni Üyeler

  • VEJETARYEN1978
  • Serdar150
  • yunuskivanc
  • Adıyaman
  • Şiirlik
Kapat/(ESC)
Tavsiye
Adınız:
Sizin eposta adresiniz:
Alıcının eposta adresi:
Mesajınız:
Doğrulama Kodu:
captcha refresh
Kapat/(ESC)
İletişim
Adınız:
Eposta adresiniz:
Mesajınız:
Doğrulama Kodu:
captcha refresh
Kapat/(ESC)
Rastgele Şiir