Şiir Defteri / Sizin Köşeniz / Kaleme Sarılmak

Yüreğimde bir sızı göğüs kafesime bıçak batırılıyorcasına bir acı Nefesim daralıyor seni düşününce hayalini gözlerimin önüne getirince Şimdilerde bir avare gibi dolaşıyorum sokaklarda Seni görürüm diye belkide ama biliyorum kader rastlaşmamızı istemez hiç bir zaman Geceleri uyumamın tek sebebi var artık rüyamda bile olsa seni görme umudu Özlemek seni; zor şey dönmeyeceğini bilmek ölüm gibi GÖzümden yaşlar süzülüyor bazen zamansız yağan yağmurun sesi Bazense şarkılardan olsa gerek ağlıyorum iki kişilik yalnızlığımıza Bilir misin bugün bir şiire rastladım beni anlatıyordu halimi ''Sana giden yollar kapalı'' Artık günde iki pakete çıkardım hiç sevmediğin sigarayı Hiç bir şey avutmuyor senin gidşini Kalbim ne acılara dayandı nelerden vazgeçtim neleri unuttum senin için Beni bir başkası için terkettiğin o sabahı bile. Gülüşün aklıma gelince önce sebepsiz bir sevinç sarar içimi Sonrası keder sonrası hasret yalnızlık Sen gündüzlerimin hırsızı gecelerimin katili oldun bir nevi Anılarımız dolu sokaklarda bu kentten gitmem gerekli Aramızda bir kaç cadde var aslında Fakat seni görmem sana dokunmam imkansız. Sensiz yaşayamam diyemem, ama seninle farklı bir sevinçle yaşardım Hayatımın her anı huzur mutluluk sen olurdun Gece senin yanında uyumak sabah seninle uyanmak, Boş umutlarla düşlediğim hayalim Bazen yanımda sıkıldım derdin konuşmuyoruz diye Bilseydin ben o anda gözlerine dalmış doğmamış çocuklarımızı severdim Ansızın sana sarılırdım sokak köşelerinde Ayrılacağımızı bildiğimdendi kokunu tenini hissetmek unutmamak içindi. Kollarımda mutluluğu sardım ben bir zamanlar Başına sineme yaslardın Gözlerimin içine bakar asla ayrılmayalım derdin Bense beni bırakacığını bilirdim o zamanlar Saat epey geç hayalini kuruyorum bir gece yarısı karanlık odamda Yüreğime yangınını söndürmek için gözyaşı döküyorum Yokluğun cehennem ah cennetim saadetim Kalbimin efendisi nazlı yarim Görmezden geliyorsun beni, seni seven bu kalbi İşte ben bu yüzden emeklerime yanarım Yine başladı nöbetlerim nefes almakta zorlanıyorum Gücüm kalmadı yavaş yavaş tükeniyorum Bilmeni isterdim Ben senin ne gözlerini ne dudaklarını sevdim Ben içimdeki seni sebepsiz yere bir sonbahar akşamı Çıldırırcasına intihar gibi geleceğim olmanı isteyerek ölümüm kalımım ol diye sevdim Sana ağır geldi belki bu yürek Çok sevdim kendimden bile sakındım seni Sana ne kadar basit gelsede bu duygularım Anlamanı umarak karanlıkta yalvarmaktayım tanrıya Dün yastığımı kokladım kokun vardı üstünde inanamadım Bir hayaldi galiba ama seni içimde yaşadım Biliyorum yine çağırırsan geleceğim Aynı acıları yaşatsanda sevmekten vazgeçmeyeceğim. Dostlarım bile bana yaptıkların yüzünden nefret besliyor sana Ben ise hala aşığım Tek taraflı aşk aptallaştırdı beni iyice Hayatta vezirken senin yanında piyon oluyordum ne desen evet diyebiliyordum Bana bir şiir yaz demiştin bense bir anda yazılmaz dedim Aslında yazardım bakma öyle dediğime Yazmadım seni anlatacak kelimeleri bulamam diye Biliyorum bunu asla okumayacaksın ama söylüyorum yinede Seni özgürlüğümden çok seviyorum. O kadar aciz ve bir o kadar da gururlu bir şey seni yaşamak.
Düzenleme: 22.01.2012 / 02:00

Kaleme Sarılmak

En Çok Okunanlar

Yeni Üyeler