Unutmak
ne mümkun
hiç unutmam
ben o yılları
vakit geç akşam civarı
kar yağmış
yerdeki kar dizden yukarı
esen sert rüzgar
savuruyor yerdeki karı
kızım hasta yol kapalı
göz mavi saçlar sarı
baba çare
diyor gibi bakışları
omuzladım baba yüreği
can pazarı olsa bile
arşınladım iniş yokuş yolları
işte böyle evlat
nasıl unutayım ben o yılları
medeni kurt/erciş