Zaman geçtikçe dünya
Zalime yuva oluyor
Cellat üstüne cellat doğuruyor
Eser deli rüzgarlar
Masum üzerine,devirir çınarları
Tanık oluyor güneşi ayı
Yazar çizr katip kitabını
Gördüklerini gizlenmez
Siner gecenin rengine güzellikleri
Gafletin rüyasındayken
Ağlar arş teeccüd vaktinde
Kimi sever yağan yağmuru
Temizler
Kimide sevmez alıp götürmüştür
Sevdiklerini
Arşın göz yaşlarıdır
Acır uyur gezere gafletin döşeğinde
Bak yine sözün vuruyor
Kalemin asıp kesiyor
Sen kime tanıklık edersin
Hep atıp tutmuşun olanı biteni
Kimse seni dinlemez
Ta kıyameti kopunca.
