Bu dünya hanından
Niceleri konup göçtü
Siyahıyla beyazıyla
İzler bırakıp gitti
Ağlayıp güleni vardı
Çilesiyle sevinciyle
Bir lokma hayırlarla
Gönlü hoş edip gitti
Yolu çeken ayaklardı
Nice yollar yürüyenler
Tozu toprağına karışıp
Saçı sakalı ağırtıp gitti
Hayat oyun bir imtihandı
Hem acı hemde tatlıydı
Kurt kuzu masalı gibi
Sırlarla boyanıp gitti
Hazan'da sarı yaprak
Düşerse alır toprak
Her zaman cihattayız
Kimileri kefensiz gitti
Ne analar gözü yaşlı
Birilerin vicdanı taşlı
Bir ömür çile çeken
Baharı görmeden gitti
Hakikatin verdiği emir
İki nefes arası ömür
Anılardaki maziler
Resimlerde kaldı gitti
Sözlerimiz kaldı lafta
Dost düşman bir arada
Kayboldu eş dost arkadaş
Yalnızları oynayıp gitti
