Şiir Defteri

***

Yazan: ahûzar
18.07.2009 / 16:02
818 kez görüntülendi
1 yorum yapıldı
Şiirin dudaklarından okumaya başlamıştık senle İşte gene böyle bir Ay vakti… Sen akıl verir gibiydin kutup yıldızım! bense yaslamıştım başımı bir ağaç göğüslüye İçimde çıtırtılar, yakıp gidiyorlar bende pek çok şeyi anılar… Aşk deme bana artık aşk deme,ne olduysa senden oldu kutup yıldızı!!! Ne geldiyse başıma senden… Umut veren ışığına teslim gülüşlerden… Ben gölgemi yitirdim sanıyordum Yok oldum kül oldum savruldum diyordum Ve şimdi gene Ay aydınlığında gölgemi görünce şaştım Bu karanlık boşlukta sallanan bir kafa ve bacaktım Hani ağlamayacaktım Hani duymayacaktım karanlık sesleri Yüreğimin burukluğunu ve nefes almaz hale gelişlerimi… Yoruldum artık anlıyor musun be adam!! Yoruldum Geceye hesap vermekten, yüreğimin çığlığına kulağımı tıkamaktan Ve gene o şiddetli yokluğunun Ve dayanılmaz sessizliğinin girdabına karşı durmaya çalışmaktan yoruldum Adam gibi sevemedim Adam gibi sevsem böyle olmazdı Hadi ben suçluydum da ah yar Sana ne oldu Sende doğmayan bahar sende tükenen umutlar Biliyordum,iki güçsüzle tükenmezdi bu yollar Gücün gözlerinde de erimiş galiba böyle Unuttun değil mi beni Unuttun belki de…

ardam


19.07.2009 / 19:05
ah ahhh, o ay yokmu,,, hala nedense her özlediğimde onu izlerim sanki oda unutmamış ayı izliyor gibi... yüreğinize sağlık...
Kapat/(ESC)
Yorum Düzenleme

Yeni Üyeler

  • VEJETARYEN1978
  • Serdar150
  • yunuskivanc
  • Adıyaman
  • Şiirlik
Kapat/(ESC)
Tavsiye
Adınız:
Sizin eposta adresiniz:
Alıcının eposta adresi:
Mesajınız:
Doğrulama Kodu:
captcha refresh
Kapat/(ESC)
İletişim
Adınız:
Eposta adresiniz:
Mesajınız:
Doğrulama Kodu:
captcha refresh
Kapat/(ESC)
Rastgele Şiir