Şiir Defteri

PORTRE

Yazan: qoçerooo
02.12.2016 / 02:44
1220 kez görüntülendi
0 yorum yapıldı
Gün . Yamaç kıvrımlarından toplarken zerafetini . Odama birikiyor tüm karanlıklar . Sonra gözlerim asılı kalıyor tavanda . Parıldıyor düşlerimden koşa gelen bazen ela bazen mavi yıldızlar . Sonra bu hallerimi bir portre gibi çizerek duvarlara adına gece koyuyurum . Ismi kadar bir hayli koyu dem . Sonra tutuklanıyorum sanatımdan . Bedenim oracıkta kalıyor sızmışçasına . Oda ne yedi kapının ardına kurulmuş kodese tıkıyorlar sözcüklerimi . Ruhum kilidi vurup kapatıyor kapıları bir bir . Ve dagıtıyor anahtarları . Gozlerime , kalbime , aklima , beynime vesayre . Her biri bir karanlığa göçüyor içimden . Olurda denk gelir iseniz bir yasak portreye aynaya pakarken . Onu oracıkta resmedip kodesinize tıkayın lutfen kapımı çalmayıda unutmayın ve artık çünkü anahtarlar sende . Hamit Karaboga 02.12.2016 01:30
Kapat/(ESC)
Yorum Düzenleme

Yeni Üyeler

  • Tormentor
  • Hevilli
  • Pirinctanesi
  • Mefail
  • turgaykurtulus
Kapat/(ESC)
Tavsiye
Adınız:
Sizin eposta adresiniz:
Alıcının eposta adresi:
Mesajınız:
Doğrulama Kodu:
captcha refresh
Kapat/(ESC)
İletişim
Adınız:
Eposta adresiniz:
Mesajınız:
Doğrulama Kodu:
captcha refresh
Kapat/(ESC)
Rastgele Şiir