Beni her sabah hatırla, ay batarken gün doğuşuna.
Bir ağlaya bi sızlaya, bir bahara bin fırtına.
Ya yontarsa beni zaman, bi kül olsam sonsuzluğa.
Hatırla.
Kaybolursa aydınlık, karanlık arzularımda.
Karbeyaz tenimle vedalaşarak, kesilirsen soluğumdan.
Solmuşsa son orkide sonbaharı beklemeden .
Kurursun bilirim .
Bilirim ki, kuru dallarında yaprak açar umudum.
Rengi sararır zamanla.
Ben düşerken toprağa, savuran rüzgarın telaşıyla.
Sen, çoktan kırılmışsındır gövdenden bilirim.
Hatta belki bu son satır, ölebilirim .
Fani olan nefesime inat, yeniden yazabilirim.
Sana tutunmaya çabalasamda.
Ölüm se bu gidişin adı sana tutunamayabilirim.
12. 02.2021 Cebeci Hane-i Saadet {22:42}
